Viran olmuþ þehir yeri gibiyim,
Taþlarýmdan ne saraylar yapýldý.
Hasret daðý volkanýnýn dibiyim,
Küllerimle okyanuslar öpüldü.
Dört mevsimde karakýþým eksilmez,
Coþkun akar yüreðimin selleri.
Konuþsam da koca cihan dil bilmez,
Kör gezerim sevda kokan yollarý.
Dað baþýnda unutulmuþ bir haným,
Yolcu gelmez kimse bilmez nerdeyim?
Rüzgârlarla sürüklenen dumaným,
Bakar körler karþýsýnda perdeyim.
Muhabbetin efsanesi hazine,
Baykuþ öten viranemde saklanýr.
Sevdasýndan ölenlerin sazýna,
Duygularým nota nota eklenir.
Hüzünbazlar ovasýnda mezarým,
Topraðýma hasret tozu karýþmýþ.
Sevgiliye sitemimi yazarým,
Sanýrým ki, benim ile barýþmýþ.
Ýðne ile kuyu kazýp yaptýðým,
Cennet bahçem kýyamete uðradý.
Yanaðýndan gözyaþýný öptüðüm,
Dudaklarým hýyanete uðradý.
Mehmet NACAR