SECCADEM
SECCADEM
Emmare ile iblis, bana kuyu deþiyor,
Nefsimden korkuyorum, sakla beni seccadem.
Bir fitne ki aklýma, bin bir þüphe döþüyor,
Ruhu revaným kirli, pakla beni seccadem.
Elbet vakitsiz ölüm, bir gün tenimi yoklar,
Bilmem hangi aðacýn, tabutu beni yükler.
Amelimden gayrýsý, kabrin baþýný tekler,
Mahþerin dehþetinde, bekle beni seccadem
Sonsuzluk evim sade, çamur ile suvalý,
Giderken giydirirler, dikilmemiþ çuvalý.
Ölüm gelince çalar, kýyametin kavalý,
uykuya daldýðýmda, yokla beni seccadem.
Son lokmayý ecele, daldýrýnca kaþýðým,
Yutkunmadan kararýr, sönü verir ýþýðým.
Keskin sýrat hýþmýna, uðrayýnca aþýðým,
O vakit üzerine, yükle beni seccadem.
Ahým tutsun günahý, hoþ gösterip yazana,
Kuvvetlendir aklýmý, uymasýn bu düzene.
Ulaþýrsa bedenim, okunan son ezana,
Ýmanýmla kavuþtur, Hak’la beni seccadem.
AYÞE GÜL KEBABCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe Gül YILDIRIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.