Korsan bir iliþkiydi bizimkisi, Ya da karaya oturmuþ bir gemi. Ne dersen de gayri bize, Mubahtý gerisi. Bir kere meþrulaþmýþtýk bu hayat yolunda. Baþkalarýn fikir babalýðý yaptýðý ortamlarda, Baþkalaþn hep biz olduk sonunda.
Yolumuza engel koyanlar, Tekerimize çomak sokmaya da çalýþtý. Fakat hepside ayný insanlardý.
Zavallý sen ve ben. Ne çok yara almýþýz bu uðurda. Ne çok savrulmuþuz sert yamaçlarda. Ne çok boðulmuþuz dipsiz kuyularda. Zavallý sen ve ben.
Þimdi tutkusu olduðum güneþ benden çok uzaklarda. Eskiden beri korktuðum karanlýk ise yaný baþýmda. Ve sensiz buhranlý sabahlarda, Aðlýyorum yarým kalan anýlara. KORSAN YÜREÐÝMLE BAÞ BAÞA...
Hakan Baþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
BayyToprak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.