Her biri aslandýlar, yiðittiler, gençtiler, O kutlu müjde için, canlarýndan geçtiler, Ruhlarýný þehadet, öyle kuþatmýþtýki; Ölüm elinden zehri, þerbet bilip içtiler....
O mertebe bir þandý, hazdý, Çanakkale’de, O erler ki; bir destan yazdý Çanakkale’de...............
Hepsi ana baðrýnda, açýlmamýþ güldüler, Ýsimsiz, memleketsiz, kefensiz gömüldüler, Bir kuþ oldu ruhlarý, dolaþtý asumanda, Bir hayat ki ölümsüz; sanmayýnki öldüler.....
O gün mevsim bahardý, yazdý Çanakkale’de, O erlerki bir destan yazdý Çanakkale’de.......
a.t.a...2007 Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet turgut atlık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.