Esmer bir gökyüzü, Aðladý, aðlayacak þimdi. Yemyeþil aðaçlarda kaybolacak Bisikletli bir çocuk. Ve kalbi yýllar sonra, Paramparça... Nereden bilebilirdi kýymetini, Yitirdiði sevinçlerin, Býrakýrken çakýllý yolda. Oysa, Ardýna bile bakmadý, Koþarken yarýnlara...
Kim bilir kaç yaþýnda O çocuk þimdi? Kaç sevda biriktirdi yüreðinde? Kaç bahar yeniden âþýk oldu? Belki biraz hüzün kokladý Hayat aðacýnýn dallarýnda, Belki acý ve elem vardý, Gül dikeni batmýþ avuçlarýnda. Masumiyeti saklý mýydý hâlâ, Yoksa o da yalan mýydý artýk, Büyüyen yaþamýn kýyýsýnda...
Meçhûl bir yolda çocuk. Bir tarafý çakýlla dolu, Bir yaný, uçurum kenarý...
MUTAHHARA ARLI ÖZKÖK muti
Sosyal Medyada Paylaşın:
mutimuti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.