teyelsiz esvaplarýn
bitpazarý olmuþ
bitkin bedenlerden,
benliðini
þuursuzca yarý yolda koymuþ
hissetmeyi unutanlardan býkmýþken,
kapýlarýmý
sürgülemiþken hayata,
sorgusuz
sualsiz
yüreðime giren yediverenim
asi ve militan ruhumun dinginleþtiði
uçsuz,
bucaksýz deryam
kirli sakallarýnýn arasýna
sakladým gamzelerimi
yüzyýllardýr
orada uyutuyorum gülüþlerimi
sen benim asýrlýk ninnim
sen benim ölümsüz sevdamsýn
kan kýrmýzý gülleri
býrak öylece bahçesinde kalsýn
mavi çiçekler derle yedi düvelden,
hep maviyle gel ilk gün ki gibi bana
býrak
gece utansýn karanlýðýndan
gün kýskansýn aydýnlýðýmýzý
býrak
ellerin,
ellerimde öylece kalsýn
ecel kapýyý çalacaksa,
iþte o an çalsýn.
.