---/Gözlerinden uzak bir þehirdeyim
Yüreðim sabrýma ve þiire emanet.!
Sen baharýma mayýnlar döþeyen
Mülteci bir yalnýzlýða tutsaðým.!
Esaretim gelemeyen mutluluða
Bilirim ki baharýn ahengi umut taþýr
Topuklarýma oturan nasýrlar gibi
Acýtýyor kimsesizliðim.!
Tam mutluluk kapýsý aralandý derken
Düþlerimin yýkýlmýþ enkazýndan
Hep yaralý çýktým
Ondandýr insanlara güvensizliðim
Ondandýr kendime sarýlýþým
Omuzlarýmda tonlarca yük
Sensizlik çýð gibi büyüyor içimde
Soluma çiviler çakýlýyor
Ahhh bee yaþama tutanaðým
Özlemin dili hep acýyla mý konuþur
Baþka bildiði dil yok mudur.?
Özledim diyemeden
Dilim içime yuvarlanýr.!
Þimdi yüreðe öyle kör düðümler attým ki, çözmek mümkün deðil
Ahh benim küskünlüðüme kýlýf diken
Ben bana küskünüm
Kimseye deðil.!
Ötelesem kendimi ne kalýr benden.?
Bilir misin.!
Hiç bir yalnýzlýk sahibinin deðil.!
Gitme ve kalmalarýn arasýna sýkýþmýþ anýlarýn göz yaþý
Yarým kalmýþ bir öykü
Vefadan yoksun insanlarýn eseri
ASMEROZ-62
---Gülþen Polat---
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.