gecenin siftahı

þiir için geç kalmýþ bir geceyi siftah ettim
ve dalgýn gözlerime senli resmi
bir lütufmuþ gibi ellerimde seyir ettirip
ince sýzýný yine gönlüme meþk ettirdim

yad ettikçe o günleri
aslýnda suya boðulup
suretine ayak izlerimizi býraktýðýmýz
o kum tanelerinin

mutluluðumun küçük þahitleri oluþunu
sonradan da olsa tebessüm ederek fark ettim
akþamýn denizde yakaladýðý yakamozunsa
mum ýþýðýna yaptýðý atýf,her sahile gidiþimde anarým

objektife yakalanan bir anýn
zenginliði unutturmuþ þiiri
ve siftahý bu olmuþtu gecenin,
hoþ unutmuþ ta deðilim

mevsim sýcaðý ellerin kadar sýcak olmamýþtý hiç
gözlerim seni gördüðü için ýsýna biliyordum
saf aþkýn tomurcuðu bugünü aça dursun
yaþanýyordu son demine kadar vakitler

ne sabah olmalýydý o günler de ne de gece
çünkü aþk vardý saatlere gardiyan olup
beni senli ana hapis ederek
istediðim o meþk dolu günleri hesap ettiren

sonrasý mý ?
onu anlatmaya lüzum yok ya
her þey her haliyle orta da, kýsaca
satýr olmak sana mürekkep olmak bana kaldý

baþkaydý o kasaba
iskelesinde oturulan vakitlerinden
gündüzü sayýklayýp uyku tutmayan saatlere
seni görebilme ihtimalinin kudretin dendi belki de

ama bir aþktý yaþanabildiði kadar yaþandý...
Sosyal Medyada Paylaşın: