Ceylanda matem var kalemi doðrulmaz Yarým kalan þiirlerim aðlarda susmaz Sana dair harflerim tökezler koþamaz Ýnceden süzülür yaðmur göz saçaklarýmdan
Beynimde düþünceler savaþ hazýrlýðýnda Kan gibi süzülüyor satýrlar sayfalara Maðlubiyetmiþ galibiyetmiþ kimin umrunda Sen kaybýndan ölüyorum ben buralarda
Dönek mi olmalýydý sence bu yürek Maskeler ardýnda gizlenmek mi gerek Tiksiniyorum simdi yalan sevgilerden Ýnsanlýðýný yitirmiþ boþ bakýþlardan
Kalemim en acý zehrini boþaltýyor bu gece Aþkýn hüzünlü cýðlýklarý yükseliyor göðe Harama deðmemiþ dilim karaya calýyor Sol yanýmdaki acý gün gectikçe artýyor
Muhtemelen sen bu þiiri okurken Ben yarým ve yaran kalmýþ olacaðým Ýçimin acýsý yakýp kavururken benliðimi Seni uzaklarda sol yanýmýn arafýnda anacaðým
Ceylan Þentürk
Sosyal Medyada Paylaşın:
temiz.kalbim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.