Kıymetimizi Bilemedin Be Yüreksizim

Yalnýzca huzurdu,sevilmekti açlýðým.
Açlýðýma bir yarada sen açýp kaçtýn
Yarý yolda býrakmak senin iþinmiþ anladým
Uykusuz sabahlarý kendi kendime yaþadým
Senin gibi yüreksizi sevdiðimde anladým


Her gün yolunu gözleyen ben deðil miydim
Bir çocuk misali sevinirdi yüreðim
Bir parça mutluluða eriþmek için,
Senden bana benden sana yol bulup
Huzuruna ermekdi tek gayem bilemedin


Katýksýz yemek yemek midir be zalim
Zalimden sevgi dilenmek acizliktir bilirim
Dermansýz dertler sardý artýk bedenimi
Kan reva içinde gözlerim durmadan sýzlýyor
Sýzlayan yerlerime ihanetin tuz basýyor


Sözlerinle yýkýlýp,yüreksizliðinle yanan
Her gün dirhem dirhem parçalara ayrýlan
Beni benden alýp güvensizliðiyle saran
Sen deðil miydin be zalim seviyorum deyip
Yarý yolda çelme atýp,gerçeðin tokadýný yapýþtýran


Yar olup saramadýn beni sinene
Can olup katamadýn beni gönül hanene
Güvenemedin bir türlü kendi kiþiliðine
Hýçkýra hýçkýra aðlattýn ya beni
Ölsem de unutmam yüreksizliðini


Yara açtýn artýk Sinemde benim,
Bu can seni nasýl sevmiþti bilseydin
Adýný haykýrmak istemiyor artýk dilim,
Bu son þiirimde yine ...
Seni çok sevdim çok sevdim ...
Kýymetimizi bilemedin be yüreksizim






Sosyal Medyada Paylaşın: