İstanbul Yıkıldı Bu Gece Gönlüme
Ýstanbul yýkýldý bu gece gönlüme
Boðazýma kadar hüzne batmýþtým
Hayat yokuþunu týrmanýrken kendimce
Büs bütün acýlarýn içine dalmýþým
Bir yar sevdim Ýstanbul kokardý özlemi
Gözleri yolda kalmýþ bir yari vardý beklerdi
Sevdiðini hasretle sabýrla sevgiyle izlerdi
Galatanýn kýz kulesini izlediði gibi ...
Ruhumu erittim ben bu aþkým uðruna
Ýstanbulun hasret kokan yollarýnda
Beklenen yar gelmesede bekler yari özlemle
Ýzler her gün gökyüzünü belki gelir diye
Ýstanbul yýkýldý bu gece gönlüme
Nice kalabalýðýn içinde büs bütün yalnýzým iþte
Adý üstünde yar yüreðimi daðlar ...
Ah Ýstanbul ah gelmedi beklenen gelmedi
Bir martý kanadýnda uçardý gönlüm
Ayaklarý yerden kesilmiþ bir aþýktý ömrüm
Çýrpardým kanatlarýmý süzerdim semalara
Yollardým hasret kokan Ýstanbulu yarin diyarýna
Çeksin de içine dayanamasýn gelsin ülkesine diye
Senden ne farkým var þimdi Ýstanbul
Onca kalabalýðý içine çekersin bir nefeste
Ama düpe düz yalnýzsýn sende benim gibi iþte
Herkes aþýktýr sana ey koca Ýstanbul
Taþýn topraðýn altýn diye göçüp gelenler
Bir parça ekmek için alýn teri dökenler
Nelerine ev sahipliði edersin ah bir bilsen
Þimdi Anýlarýn koynunda bir sevda yaþýyorum
Arnavut kaldýrýmlý sokaklarda dolaþýyorum
Her sabah sahilde martýlarla kucaklaþýyorum
Seher vaktiyle birlikte kumlara adýný yazýyorum
Ýstanbul yýkýldý bu gece gönlüme
Enkazý çok derindi kaldýramadým ...
Herkes sana aþýk,senin yalan sandýðýn
Ýstanbul kadar kalabalýk bir o kadar yalnýzým
Ceylan Þentürk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.