Otların Derin Kokusu

zaman perilerin gülüþünde yenilgi
eski bir dað yolu
bahardý
çocuklar vardý
kýnalý kýyýlarý nefesine çeken taze yaðmurlar yaðardý
hatýrla ve kaybet kahkahasý
dahasý
bu çok göz yaþýnýn
anýz tutuþmalarýndan kalma
otlarýn derin kokusu
onun için yaþardý
gözlerim seni görünce

ben bu iþi demin konuþtum
üç kiþi dikilmiþ kolluyorduk aðzýmýzdan çýkan kelimeleri
aslýnda tanýmý ve tarifi olmayan baþka bir duygu
elini çenesine dayayýp dinliyormuþ gibi düþünen
o eski zamanlar

bir kaç adým sendeleyip kendini ortaladý
ayný aný bir daha uzattýlar saçaklanmýþ renkli hayatlardan
hangisini tutsak çabuk geçiyordu ölüm
söyleyin bakalým bu acýyý kime giydireceksiniz
zaman tutuþurken ve birikirken
olanlardan kendini sorumlu kýlma istikametini
ardýna bakýnca koca bir hiçlik
denizinde boðulmak gibi
bir kaç kelime daha ilerlersem incinirim

aldýrmayýn uyuyun uyanýn anýmsayýn devam etsin
bir masalda ellerimiz
hiç uyanmadan ayný aný göðe diken
bir gülümseme yapýþtýrdýk yüzünüze
söyleyin hadi nefes almayan heykelinize
daha da kucaklasýn kalbinden geçenleri

aþkýn beyaz rengi ne olacak
her þeyi bir kenara koyabilecek takatimiz var
o aðýrlýðýn altýnda ezilmek de kolay
ama beyaz bir yapraðýn bahara ilk dokunduðu anda
bütün sonsuzluðu kapsayan bir duygu peydahladýnýz
þimdi unutun demek en zoru
yok olmanýn deðil mi.

Sosyal Medyada Paylaşın: