Sahibini bulmamýþ iki satýrlýk mektup
Mutsuz eder mi sandýn posta istasyonunu
Doðru zaman ve insan birbirine zýt kutup
Öyleyse kim üstlenir postacý misyonunu
Sað omuz sol omuza biraz fazla yük verse
’Dimdik gezerim ’ diye kendini kandýrmasýn
Çenesi düþmüþ þahýs lokmayý büyük yerse
Lafý yuvarlamada dili usandýrmasýn
Nefesin yettiðince göðsünü geniþ tutmak
Yasak deðildir elbet, zorlanýr dar elbise
Yüreði daralmýþý, dar yerlerde uyutmak
Esrarlý bir boþlukta intiharadýr buse
Gençliðine güvenip kafa tutan yiðide
Gençliði baðýþlamak damarýn harcý mýdýr?
Aslýna minnet duyup boy uzatan söðüde
Köklerini besleyen toprak kiracý mýdýr?
Adresi mesken bilen kadimse kol ve ayak;
Gezmeli ara sýra ceset denen diyarý
Alemin davetine gönül düþtükçe ýrak
Kocamýþlýk duygusu yalnýz koyar çýnarý
Ruhda kavga büyükse kaçmak lazým oradan
Zor gören þaþý göze oynatýyor körebe
Þans da iki yüzünü almýþ yazý turadan
Velhasýl insan gibi yaþam sürprize gebe.
Nezahat YILDIZ KAYA