KAR YAĞARDI HAKKÂRİ'YE
KAR YAÐARDI
Hakkâri’ye kar yaðardý ve korkardým karanlýktan;
Zifiri karanlýklarda aðlardým sensiz,
Sen görmezdin; ama ben üþürdüm,
Kâh Þemdinli gibi terk edilmiþ,
Kâh Çukurca olurdum kimsesiz,
Kâh Yüksekova ýssýz ve sessiz,
Hakkâri gibi derbeder ve çaresiz.
Sen bilmezdin…
Hakkâri’ye kar yaðardý ve korkardým karanlýktan;
Bahar geç gelirdi memleketime.
Gelsen; daðlar nergis kokardý,
Gelsen; lâlezarlar coþardý,
Zap vuslat için akardý.
Ve bahar geç gelirdi memleketime;
Sen gelmezdin…
Hakkâri’ye kar yaðardý ve korkardým karanlýktan;
Terk edilmiþ bir harabeydim,
Sen bilmezdin; ama ben ölürdüm.
Aðlardým sensiz zifiri karanlýklarda,
Hakkâri’ye kar yaðardý…
ÂDEM KALAÇ
MAHSÝMA Kitabýndan alýnmýþtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.