gün beni terk etti bu gün yine... kendi yalnýzlýðýmda boðdum göz yaþlarýmý... kahýr kahýr hüzün damladý avuçlarýma... dar gelen alemde buhar olup kaybolmak yüreðime nefes oluyor... ahhh! ne acý ki kelimeler bile bana çaresiz... ne þiire dokunmalý ne þarkýlara dayanmalý bu gün. öylesine kendimi zamanýn içinde öldürmeli...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Remziye DEMİR ÇİÇEK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.