Bi Gül
En çok uyurken severdim seni
Yüzünden esen Ýrem rüzgarlarýyla
Kokusu gelirdi saadetin
Kirpiklerinin altýnda kurulurdu bir saltanat
Karanlýðýnda yapayalnýz kalýrdým
En çok sevdiðimde sen hep uyurdun
O yüzden göremezdin rengini çiçeðin
Açýlýrdý sonsuza doðru usulca
Tut beni, diyen ellerin
En çok seni severdim; sen uyurdun
Sýrýlsýklam bir merhamet dolaþýrdý baþýnda
Gündüzün bütün öfkeleri durulduðu an
Melekler konardý yanaklarýna
Bir kandil kuruluverirdi gözlerine
Ve ben ateþi de severdim
Þimdi
Kuru bir nehir yataðý, Ýskenderiye yahut Roma’da
Belki eski tarihlerden kalma bir heykel sevda
Bunca kýymetli ve bunca suskun
N’olur durma öyle hatýralarýn köþesinde
Kalk camlarý sil, sehpayý kaldýr orta yerden
Kýz, baðýr çaðýr, karanfilleri yol
Sonra sarýl usul usul küskünlüðüme
Ve bi gül
Aðzý bozuk acýlarla dolu içim dýþým
Kýrkikindi kanadýnda bir damla
Ya da ölü denizin gözüyüm
Anla, gözyaþýna sýðmýyor hiçbir veda
Sen de artýk uyuma,
Doðrul suskunluða yattýðýn döþeðinde
Ve bi gül
Gayya kuyusunda bütün kusurlar
Býrak yansýn, býrak acýma ussuz anýlara
Bütün hicranlar adýna
Bütün aþýklar adýna
Bütün ölüler aþkýna
N’olur bi gül
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.