MUĞLAK REÇETE

Öfken, damar bulup karýþýr kana,
Bir beter olursun, kalýnca zorda.
Ýnsan olduðunu anlatýr sana,
Ýçindeki çocuk aðladýðýnda.

Düþersen içine, kuyu misali,
Ve Yusuf deðilse yoldaþýn, orda.
Döndükçe dolaþýr dünyanýn hali,
Kem günler bahtýný baðladýðýnda.

Bekle ki; gelecek. Derler ki; yarýn,
Böyle avunurlar, kalanlar darda.
Tuttukça biriken o gözyaþlarýn,
Ýçinde sel olup çaðladýðýnda.

Kabuk tutmaz yaran, sen kaþýdýkça,
Erguvan kahýrla açar baharda.
Kurtulmak istersin bundan cesurca,
Ruhunu acýyla daðladýðýnda.

Muðlak ve kötücül düþüncelerin,
Zehr’’etmez hayatý kalýr kenarda.
Onlarý yedi kat altýnda yerin,
Uzakta tutmayý saðladýðýnda

Sosyal Medyada Paylaşın: