Seni en sevdiðin renkten türettim Ne kadar benziyordun kendi sesine Buzlu camlarýn arkasýnda yüzü de sen Soluðunu duyuyorum nehrim Çözüldükce doluyorsun içime
Beni bir tanrýnýn yalnýzlýðýna býrakma Ki gölgesine býrakayým ömrümü Sargýlar içinde yitik bir zaman yokluðun Eski bir masaldan çýkar As kalbinin mihrabýna yüzümü
Bir hüzün daha buldum kendime Yaðmura asýlmýþ gece fenerleri En ýssýz yerinde susuyor kadýn Kendimle konuþtuðum þu günlerde Yitik bir yalnýzlýk gece sesleri
Uzun susmalarda yazýlýyor hüznün tarihi Antik düþlerde çalýnýyor el yazmalarým Bir þiir kendi dilinde seni i mgeliyor Akþamdan suya düþen ay Üstüne örttüðüm karanfil oluyor
--
C/D lila
Sosyal Medyada Paylaşın:
yagmurdamlasıı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.