Hasret

Bu neyin yasý çocuk ? Bu neyin ?
Ölümü çok özledim, yaþamak gayri haram diyorsun
Görmüyür musun toprak seninle uyanýyor
Memleket sessiz,sensiz ve sevgisiz
Ve sen ille de makberi bekliyorsun
Etme çocuk ! Her filiz kendi bedeninde dal verir
Henüz teninde papatyalar açmadý
Ellerin hasretle bir sevdayý kucaklamadý
Umutlarýný kör gözlü karýncalar gözyaþlarýyla yýkamadý
Haydi, baðýr çocuk baðýr !
Bir çýðlýk ki anlatýlasý gibi deðil
Güneþ’e gidenler ak gelinlikler içinde bir gün dönecekler
Ama sen ben öldüm diyorsun
Yapma çocuk ! Ben gelince yas sarýnýp aðlama
Bak görüyor musun bahar geldi, çayýr çimen þenlendi
Tüm martýlar adýna þarkýlar söylüyorlar
Sen ölemezsin, yaþamak senin de hakkýn
Hayata kök salmýþ akþam sefasý gibisin
Her dokunuþta þuranda yedi renk
Yedi cihana bedel bir yürek taþýyor
Ah ! Sen bilmezsin,geceleri erguvan düþlerinden öpüp kokluyorum
Çocuk ben de insaným; topraktan yaratýlmýþým
Sen akordu bozuk kah kahalarýma aldýrma
Su kadar berrak deðilim
Beni de kirlettiler çocuk, beni de...
Adýný her anýþýmda yýkým yýkým yýkýlan ben;
Hüzünlere yoldaþ sesini ne çok özlemiþim
Uyan çocuk uyan bak ben geldim
Sana mavi baðrýnda destanlar yazýlan
Karanfil gülüþlü sevdalardan,
Kocaman yürekli bir memleket getirdim
Haydi, öp yüreðinden...

.................................

Bu þiir yüreðini ve beedenini bu topraklara adamýþ güzel çocuklarýn anýsýna yazýlmýþtýr.

Sosyal Medyada Paylaşın: