Hatırlar Mısın ? Anne…

Þehrin gürültüsü kaplamýþ yine her yeri
Herkeste bir koþuþturma
Herkeste bir yaþam kavgasý
Bekleyen iþçilerin sesi kaplamýþ her yeri
Ýki kuruþ ekmek parasý için yaz kýþ demeden gece gündüz çalýþan iþçilerin.
Onlarý gördükçe sen geliyorsun aklýma…
Soðuktan buz tutan o öpülesi ellerin geliyor…
Günün aðarmasýyla birlikte baþlayan o koþuþturmalarýný hatýrlýyorum.
Hiç bitmezdi iþlerin oradan oraya yetiþmeye çalýþýrdýn hep.
Ve ben hayret edercesine izlerdim seni uzaktan sessizce.
Çünkü sen hiç þikayet etmezdin bir kere bile.
Önceleri sevinirdim bu duruma çünkü senin iþe gitmen demek benim her istediðimi alabilmen demekti çünkü senin iþe gitmen demek yüzümün gülmesi demekti.
Önceleri beni sevindiren bu þeyler sonralarý canýmý çok yaktýlar anne.
Çünkü büyüdüm anne,büyüdüm.
Büyüdükçe aklýmdan çýkmaz oldu kar kýþ demeden iþe gidiþlerin.
Hatýrlar mýsýn?
Bir kýþ tepeleme kar yaðmýþtý her yer bembeyaz hava buz gibiydi.
O gün çok mutluydum kar yaðmýþtý çünkü,kar demek kardan adam yapmaktý kartopu savaþý oynamak,buz tutan yerlerde kaymak demekti benim için.
Peki ya senin için neydi anne? senin için sadece çile demekti,eziyetti.
O gün saatler geçti hava karardý sen yoktun anne.
Çok korkmuþtum gelmeyeceksin diye çocukluk iþte sen beni hiç býrakmazdýn oysaki…Daha sonra öðrendim yollarýn kapandýðýný ve onca yoldan o buz gibi havada yürüyerek geldiðini…
Ýþte o günü hiç unutmadým anne,ne o günü ne buz tutmuþ ellerini ne de soðuktan yaþlar dökülen gözlerini…
Þimdi ne zaman kar yaðsa ne zaman iþe gitmek için soðuða aldýrmayan bir kadýn görsem hep sen gelirsin gözlerimin önüne ve hep o gün.
O gün ne kadar üzüldüysem þimdi bin misli acýyor caným.
Sen hiç þikayet etmezdin,hiç aðlamazdýn.
Ama sonra gördüm anne senin gizli gizli aðlayýþlarýný gördüm.
Sen aðladýkça bende gizli gizli aðladým hep.
Sen hiç bilmedin görmedin anne.
Ama ben hep seninle aðladým.
Kendine bir þey aldýðýna hiç þahit olmadým ben
Hep bana alýrdýn anne sana alalým bu seferde dediðimde hep duymazdan gelirdin Hep ilk önce beni doyururdun anne sende ye dediðimde ben aç deðilim derdin. Senin önceliðin hep bendim ama ben bunu da sonradan öðrendim.
Hatýrlar mýsýn anne? Ben daha çok küçüktüm sen elimden tutmuþtun eve doðru gidiyorduk
Ben çikolata istiyorum diye tutturmuþtum sen almamýþtýn,alamamýþtýn.
O günü de hiç unutmuyorum anne hiç…
Ben almadýðýn için aðlarken sen alamadýðýn için içten içe aðlamýþtýn.
Benim aðlamam senin yüreðine düþmüþ bir ateþ gibi yakardý seni.
Ben anlayamazdým.
Ama þimdi anlýyorum anne geçmiþi hatýrladýkça daha da baðlanýyorum sana
Seni hiç üzmedim diyemem hatalarým oldu ama yaptýðým her hata daha da yakýnlaþtýrdý beni sana.
Çünkü sen hiç ardýný dönmedin bana.
Seni çok seviyorum anne senin gülümsemeni ýþýk saçan gözlerini çok seviyorum.
Bugün anneler günü sana verilecek bir hediye bulamýyorum.
Çünkü hiçbir þey senin kadar deðerli deðil.
Diyecek sözde bulamýyorum çünkü senin deðerini anlatabilecek bir kelime bilmiyorum...
Anneler günün kutlu olsun anne…
Anneler günün kutlu olsun…


Sinem KARATAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: