Senden ayrý geçirdiðim ilk günüm bu Annem… Þimdiden yokluðunu yüreðimde hissediyorum. Gökyüzü bile bir baþka bugün.’’KARANLIK’’ Hüzün çökmüþ sokaklara…
Deniz bile aðlýyor sanki Dalgalarýn sesi bile yakýyor içimi Martýlarda gülmüyor eskisi gibi
Senden ayrý geçirdiðim ilk günüm bu Annem… Ve her yer sessiz. Her yer ýssýz.
Senden ayrý geçirdiðim her saat,gitgide büyüyor yalnýzlýðým. Küçücük bir kýz çocuðu gibi aðlýyorum nedensizce… ‘Annemi Getirin’ diye.
Çevremde o kadar yüz var ki, Kim dost,kim düþman ayýrt edemiyorum Sen olsaydýn korurdun beni.
Senden ayrý geçirdiðim ilk günüm bu Annem… Ve ben seni çok özledim. Ben seni tahmin edemeyeceðin kadar çok özledim.
Sinem KARATAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aşk-ı Derun1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.