BİR VAR ÇOK YOKSUN

Gözlerimdeki menekþelerin gömülüyor gök mezarlýðýna
Sesin adýmlarýnca susuyor
Ve sen ýrýyorsun dünyamdan
Yükü hiç yokmuþ gibi
Hasretini emanet býrakýyorsun gönlüme
Sýrtýma kuruluyor o vakit Beydaðlarý
Çýkmaz sokakalar,viraneler yurdum oluyor
Her gündoðumunda aval aylak kapýna geliyorum
Bir tutam nefesin için
Kapalý buluyorum kalbinin perdelerini
Anlýyorum bir var çok yoksun

Az sonra kararýr dünyam
Çatýlarýn arkasýnda yücelen mor daðlar kararýr
Birazdan yanar þehrimin ýþýklarý
Usulca gün çekilir gözlerimden
Ayaz yapýþýr kirli camlara
Gün biter sokaklarda susar ayaklar
Ocaklar kaynar bacalar tüter
Sofralarda mütebessim yüzler
Dost meclisinde demlenir muhabbet
Duvarlara çarpar þen kahkahalar
Ararým köþe bucak bütün simalarda seni
Ararým bu koca þehri
Bulurum ne var ki bir var çok yoksun


Az sonra yýldýzlar da kayar
Samanyolu yanýp söner
Gökyüzü cümbüþe döner
Þehre nazýr bir bankta bir baþýma bulurum kendimi
Dudaðýmda hasretle dökülür sevdiðin þarký
Çocuk yüzüme düþer ayýn hüzünlü þavký
Geceye çalýnýr kara sevdamýn narý
Gecem tutuþur
Beklenen, bekleyen, göðsümde büyüyen tutuþur
Dalarým kapkaranlýk gökyüzüne
Belirir boþlukta doludizgin bir süvari
Yakýnlaþýr gözlerin kokun yaklaþýr
Yoklarým yamacýmý
Bakarým kýrpýk kýrpýk
Bakarým bir var çok yoksun







Sosyal Medyada Paylaşın: