Çanakkale'de

Göðsüme kurþun yaðdý, namerde vermedim geçit
Sabahý görmedi gözlerim, seherde oldum þehit
Ateþ düþtü, ana yüreðine kanlý bir mektupla,
Dudaklar titredi, gözler sel olup yaðdý bulutlarla...

Hakkýný helal et anam, ödeyemem borcunu,
Bir avuç toprak serptiler, çýkarmadan kör kurþunu
Aðlama desem boþ, silemez mendil gözyaþlarýný,
Çanakkale’de , indiremezler arþtan bayraðýmý...

Bir çam aðacýnýn gölgesinde yatacak bedenim
Dilimde sevdiklerim, cebimde hayallerim vardý
Düþümde bekledim, güneþi gölgesinden izledim
Feda ettim canýmý, benden önce vataným vardý...

Sessiz ve hüzünlü kalma köþelerde kurban olayým,
Gözün yaþlý, ellerin toprak kokmasýn caným anam.
Sen þehit anasýsýn, merhem süremem ki yarana,
Þehadet þerbetini içtim, Çanakkale uðruna...

Yar gönlüme gömdüm, ellerim deðmeden gül yüzüne
Bir ferman yaz sevdamýza, senden uzak bedenime
Þehidinin þerefine, mezar taþýndan düþlerimiz
Sen baþýný dik tut, kaybolmadý ki hayallerimiz...

Kimi anadan, kimi yardan habersiz vatan için,
Sabahý görmeden yürekler kan aðlar için için,
Kimler ne destanlar yazdý Çanakkale sevgisiyle
Yaralara tuz basýldý, gelen þehit haberine...

Bilirim dirhem dirhem kanayacak her daim yaran,
Gün gelir kavuþurum, kalbimle dilerim Allah’tan,
Denizinde boðuldu düþman, heybetini kim geçer
Çanakkale’de, bütün Mehmetçikler olacak siper...


Mehmetçikler... Ruhunuz þâd olsun...





ADEM AHMET PEHLÝVAN
30/03/2012
Sosyal Medyada Paylaşın: