BOŞLUK
Beni bir dað baþýnda böyle yapayalnýz kodular,
rüzgarlara, kuþlara, bulutlara yakýn,
senin etinden, týrnaðýndan ayrý,
senin kokundan uzak. Þu anda hiç bir þey mümkün deðil.
Þu anda her þeyden ayrý, her þeyden uzak
ve her þeyden mahrumum ben.
Þu anda sadece yalnýzlýk ve kahýr. Sen benim gökyüzümdün, denizim, topraðýmdýn,
Þimdi bir hatýra olamazsýn belirsiz, uzak
Biliyorsun bazý þeyler vardýr elimizde olmayan
Ýþte öyle imkansýz birþey seni unutmak. Zannetme ki herþey bitti sevdiðim;
Birgün yeþerecek þu sararmýþ yapraklar.
Ve bundan sonra kim severse dünyada;
Seni ve beni hatýrlayacaklar Ýnan ki! Kýrýlmýþ bir ayna gibi
Paramparça, kýrýk dökük aþkýmýz
Çaresizliðin, ümitsizliðin türküsü
Türkülerin en içlisi, en hüzünlüsü
Büyük aþkýmýz Unut benden kalan ne varsa
Unutmak tesellidir yalnýzlýðýn
Güneþi bir kadeh þarap gibi içip
Delicesine sarhoþ olmak
En güzel tarafý imkansýzlýðýn Hep böyle çocuksu mu bakar senin gözlerin?
Hep böyle içinde uzak bir ýþýk mý yanar?
Bakýþlarýnda beni dinlendiren bir þey var;
Kýyýsýndaymýþ gibi en sakin denizlerin... Ne olurdu saadetlerin en büyüðü
Ýþte ellerimde al, diyebilseydim
Anlardýn ve hiç gitmezdin, deðil mi
Bir gün olduðun gibi kal diyebilseydim. Ne zaman seni düþünsem yaþamak güzel
Bir bahar bahçesi olur güz bahçeleri
En karanlýklarda bile uzanýr bir el
Kendiliðinden açar sabaha perdeleri Sen bastýðýn yerde çiçeklerin büyüdüðü
Her zaman en güzel, her yerde eþsiz
Sen yaprak, sen köpük, sen kuþ tüyü
Sen sevgi nehirlerimin aktýðý büyük deniz
AYÞE MELÝKE ÖZKAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.