HAYAT

(Ey hayat, sen þavký sularda bir dolunaysýn
Aslýnda yokum ben bu oyunda
Ömrüm beni yok saysýn....)
Yaþam bir ýstaka
Gelir vurur ömrümün çoskusuna
Hani tutulur dilin
Konuþamazsýn
Týrmandýkça yücelir daðlar
Sen mahlupsun sen ýssýz
Ve kalbimde kuþlarýn gömütlüðü
Tutunamazsýn...
Eloðlu sevdalardan dem tutar
Aþk büyütür yýldýzlardan
Yasak senin düþlerin
Dokunamazsýn
Birini sevmiþsindir geçen yýllarda
Açýk bir yara gibidir hala
Hala çok özlersin onu
Aðlayamazsýn
Yolunda köprüler çürür
Sesin, sessizlik sanki bir uðultuda
Savurur hayat kül eyler seni
Doðrulamazsýn!
Yapayanlýz bir ünlemsin
Dünyayý ýslatan su yaðmurlarda
Herþey çeker ve iter
Anlatamazsýn...
Yaþam bir ýstaka
Gelir vurur iþte ömrünün çoskusuna
Sesinde çýðlýklar boðulur ama
Baðýramazsýn...
Sonra vakit eriþir, toprak gülümser sana
Upuzun bir ömrün ortasýnda
Ne hayata ne ölüme
Yakýþamazsýn!
Yazdýrmalýsýn mezar taþýna:
Ey hayat, sen þavký sularda bir dolunaysýn
Aslýnda hiç olmadým ben bu oyunda
Ömrüm beni yok saysýn...




AYÞE MELÝKE ÖZKAN
Sosyal Medyada Paylaşın: