ýpýl-ýpýl eser, hafif bir gündoðu rüzgarý, bir o yana savýrýr, bir bu yana yaslar baþþaklarý en eyisi ardýma aldým ülüzgeri inanmazsýnýz gosayý yamýyo kerdenin aðýrlýðý var yaa, herkeþin tarlasý böyle olsa valla ileþber guduru(r) çok geþmez hinci dalaz alýr-gövün yüzüne savuru(r) yel deðiþdi kerdeyi yeniledim isdikamet Çataldepe çevrilividim, kerde birbirinin üsdüne mezbur benim garý sonraký kerdenin altýndan gurtaramayo desdeyi kerdeyi dutduðun yer al sana deste yannardan ortaya an baþýndan an baþýna yýðýn uzunnamasýna Gundallý iþi gibi gayafiþi bi ora, bi bura yýðýn, bi o yýðýna, bi bu yýðýna bi o yanna kerde, bi bu yanna desde bir o yana bir bu yana, ortalýk serildi ðaldý gözüyün alabildiði yer buyday, gözüyün alabildiði yer baþþak, gözüyün alabildiði yer kerde, gözüyün alabildiði yer desde, gözüyün alabildiði yer yýðýn, yýð bobam yýð hüð bobam hüð
çok geþmedi nerdeymiþ, bobam çevresine erik çýkýlamýþ bir kaþ da armýt, elinde iki zerdeli arkamýzda bitividi, belli ki boðazýndan geþmemiþ aldým emme valla nutgum dutuldu, oldum sana bi samýt seninki eliynen yolmaya ðakdý, beceremedi zavallý, gamýþ gibi ekine hökmü geþmedi elini kesdirdi, emme “hu” demedi “yaa Hacýmemedo(ð)lu” dedim içimden, “kendini ileþber belleyodun de(ðil) mi?” el gosa vursa; “günah, isiraf, bol bulunca bulgur gaynadýyollar” deye olur olmaz laf ederdi.. kimbili(r) bana ne deycek hinci “-vur bakayýn Hacý” dedi “vur o(ð)lum vur” ha bobam ha ha goçum ha!
serde genþlik var ga(y)ri kerdeler deste ðibi desdeler çýkla baþþak gerneþiyon sonuna gadak vuruyon mu sana dýrpaný Allah var daþa ðelmesin deye bireþ okardan dutduruyon amma yenicekleyin de diþemiþiyin gosayý bana mýsýn demeyo vur babam vur ser bobam ser,
bobam memnin olma mý anam memnin olma mý yýðdýkça yýðýnnarý deste alýyoz valla benim garýnýn arkasýnda destenin arkasý yere deðiyo desteyi omuzladý mý, önünü göremeyo zavallý valla yýðýn yerini fehmetmeden geçip gediyo, þoo yana durup bakýþýyoz elbirlik, “len bu andavalý nere ðeder ki” deyye zavallý an baþýnda annayo meraya vardýðýný gel de gülme gel bobam gel gül bobam gül
DÝPNOT:
ülüzger : rüzgar, yel kudurmak: azmak, yerine sýðamamak kerde: ekin týrpan ile biçilirken alýnan yol, yol geniþliði, felti kosa diþemek:(týrpaný) daha keskinleþtirmek için kosanýn aðzýný inceltmek için uSülünce dövmek
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.