Kara bir hançer saplý bu periþan yüreðe
Halbuki bir zamanlar pespembeydi bulutlar
Hangi gamý yüklesem çýkacak bir dileðe
Kaf daðý arkasýndan göz kýrparken umutlar
Gülmek yasak yüzüme uzaktan bakar güneþ
Karanlýða gömülür sensizlikte her yaným
Hayat denen bu yolda kimse olmaz ruha eþ
Nefes bile alamam yandýkça yanar caným
Mutsuzluðun dibine düþtü yine düþlerim
Doðmayan sabahlara geceden hasret kaldým
Güllere uzanamam kanar durur ellerim
Hayalin perde perde sensiz rüyaya daldým
Gecenin ayazýnda canýmýn feri söner
Ellerim buz tutuyor aþkýnla yanar yürek
Sensiz geçen her aným gün karasýna döner
Ruhuma toprak atar hasret denilen kürek
05 Þubat 2014
Rasim Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.