Utanasım Var
Bir rahatlýk vermedim oðul tadýnda sana
Ki fazlasýyla kol kanat gerdin adamlýðýnla bana
Yukardan bakarken günahsýz utang/aç anama
Beni doya doya sevemeyen akr/anlarýma
Bir kez daha lanet ediyorum insan olduðuma
Þimdi gücümü alma vakti meleklerden
Ýþte geldim göçüyorum ins/afsýzýn eleðinden
Kefenimdir zemheri büyüksede bir beden
Sýrtýnda yük olmuþ utanasým var kendimden
Hani üþür ay/aklarým ellerim buz k/eser
Þimdi yanýmda allah var sýkýntýdan yok eser
Aðýt yakma anam babam kin tutmasýn nefesler
Söyleyin unutmasýn insanlýk bana yeter
Yürek yangýnlarýnda sizlerden utanasým var
Yüzüme güneþ ç/alacaðým al þafaklarda
Çýðlýklarýmla baþaklar yeþerecek ba/harda
Uçurtmalar salacaðým daðlarýnda
Umutla tekrar yaþ/ayacaðým çocuklarda
Yeniden doðmak adýna ins/anca utanasým var
Not:Van/gürpýnar’da ateþten ölen 3 yaþýndaki Muharrem Taþ anýsýna ithaftýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.