EFENDİM!..

Efendim

Tarife yeltendim en zor olaný;
Kolayý tek sözde buldum Efendim...
Ne kalemler bitti, ne de kâðýtlar;
Yazýlan nâmede puldum Efendim...

Mevlânâ’nýn dergâhýnda eylendim;
Yunus oldum, dilden dile söylendim;
Pir Sultan’da zindanlara boylandým;
Zincirler vurulmuþ koldum Efendim...

Kerem’le tutuþtum, Mecnun’la yanýp;
Aslý’yla inledim, Leyla’yla kanýp;
Hakk’a secde ettim, Hakk’a inanýp;
Ferhat’la daðlarý deldim Efendim...

Nicesinin kucaðýnda saz oldum;
Sevdalýya ilham veren haz oldum;
Hazan oldum, bahar oldum, yaz oldum;
Gülmeyen yüzlerde güldüm Efendim...

Kapý kapý, sokak sokak sorulan;
Huzuruna ’Besmele’yle varýlan;
"Çýkarsa" diyerek, hayra yorulan;
Dilleri baðlanmýþ faldým Efendim...

Esir edilmedim hiçbir savaþta;
Çok gezdim gölgemle bu daðda taþta;
Âþýk Veysel ile Neþet Ertaþ’ta;
Mýzrabýn vurduðu teldim Efendim...

Seyyâh edip diyar diyar gezdiren;
Nicesine akýl-fikir bozduran;
Aðmalara gece ferman yazdýran…
Ahrâzý söyleten dildim Efendim...

Kimsesizin yüreðinde yurt olup;
Hâl bilmezin hâllerinde dert olup; ...
Ve Eyyûb’un yarasýnda kurt olup;
Nicedir bir canda kaldým Efendim...

Kimisini yataklara düþürttüm;
Kimisini bir mum ile piþirttim;
Kimisine ’Lâ havle’yi þaþýrttým;
Tövbeyle yürünen yoldum Efendim...

’Elif’te ben vardým, ’mîm’de ben vardým;
Kederde, efkârda, gamda ben vardým;
Yandýkça buz tutan mumda ben vardým;
Üþüyen kalplerde çuldum Efendim...

Petek petek oðul veren aþýða;
Ben yürüdüm adým adým ýþýða;
Yürek sofrasýnda dolan kaþýða;
Gönül kovanýndan baldým Efendim...

Musâ âsâsýyla denizden geçtim;
Rüyayla diyârdan diyâra göçtüm
Gâhi þarap içtim, gâh zemzem içtim;
Evvel’den Ahir’e doldum Efendim...

Ali ALTINLI – 06/02/2014
Saat: 12:07

Sosyal Medyada Paylaşın: