ÇİLEMİZİN ÖKSÜZÜ!..

Bileðimden tanýrlar kestiðim camlar beni;
Öldürmedi bunca yýl çektiðim gamlar beni;
Ne varsa senden kalan geceler þahidimdir;
Tanýrlar gözlerimden yaktýðým mumlar beni;

Arsýzlaþtý gün be gün içimdeki misafir;
Üstüme akýn etti cadde cadde bu þehir;
Teslimiyet yakýþmaz ölüm bakidir ancak;
Kurudu yýllar yýlý gözümdeki son nehir…

Kalemler diz çökerken kâðýdýn efkârýna;
Düþtü gönül yapraðý olmazlar diyarýna;
Katlanýrdým kimbilir tahammülüm olsaydý;
Hesaptan sonra kalan zararýna, kârýna…

Geceden sonrasýna hüküm veren ahlarým;
Dilimde yerle-yeksan sabýrsýz eyvahlarým;
Ben yine hayal kurup takvimlerden düþerek;
Körebe oynayarak düþünle sabahlarým…

Dik baþlý hecelerin doðururken ilk sözü;
Kederler ah kederler çilemizin öksüzü;
Böyle gitmez yakýndýr nokta elimde artýk;
Söylesin celladýmýz buyur etsin son sözü…

Ali ALTINLI – 04/02/2014
Saat: 19:25

Sosyal Medyada Paylaşın: