KİMSEM YOK
Kederlerim, hüsranýmla yarýþýr;
Dermansýzým, dertlerime çarem yok…
Gözlerimde çarþý – pazar karýþýr;
Yeter artýk sus diyecek kimsem yok…
Duvardaki resimlere bakarken;
Kâinatý bir gözyaþým yakarken;
Kaderimiz çelmeleri takarken;
Yeter artýk pes diyecek kimsem yok…
Gelen giden ahvalimi soruyor;
Ayrýlýðýn hançer oldu vuruyor;
Vuslatýma biletimiz duruyor;
Yeter artýk kes diyecek kimsem yok…
Dayan dersin dayanmasý güç artýk;
Darmadaðýn hayallerim hiç artýk;
Bekle dersin, bekletmesi suç artýk;
Yeter artýk pas diyecek kimsem yok…
Kulak vermez vuslatýmýz çaðrýma;
Gitmesin mi söyle gardaþ aðrýma;
Yosun tutan þu taþlarý baðrýma;
Yeter artýk bas diyecek kimsem yok…
Hayalidir gözlerimin nimeti;
Mýh çakýlmýþ yüreðime sureti;
Bitsin artýk bu iþkence, hasreti;
Yeter artýk as diyecek kimsem yok…
Ali ALTINLI – 12.02.2019
Saat: 23:05
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.