UYU BEBEK
Nasýl da mýþýl,mýþýl uyur arabasýnda,
Tasa yok gelecek kaygýsý yok,
Belki annesini emiyordur uykusunda,
Dünyadan –bi haber derdi yok.
O þimdi açýlmamýþ, bir konca,
Zaman onu yuðuracak,büyüyüp durdukça,
Okþanacak, seleserpe açýldýkça,
Sýrtýnda yükü yok, geçim derdi yok.
Kim bilir nasýl yazýldý onun kaderi,
Belki kara, belki hiç deðil,
Büyüdükçe, olmasa bari kederi,
O þimdi sessizce uyuyor,geleceði belli deðil.
Ana yüreði,ne yapsýn korkuyor,
Hasta olmasýn diye iki de bir üstünü örtüyor,
Çocuk dünyadan, habersiz soluyor,
Annesi ikide bir durup,durup bakýyor.
Sakýn uyanma, güzel bebek uyanma,
Bir uyanýrsan, göl olur,arabanýn içi,dýþý,
Dünya rüyalarýndaki, kadar güzel sanma,
Neþesi kadar acýlarla da dolu, yazý kýþý.
a.yüksel þanlýer
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.