Yaşamak Mecburiyeti

Kuþ uçmaz, kervan geçmez denilen bir yerde.
Anahtarý elinde, kanadý yaralý kuþ misali,
Altýn bir kafeste.

Derdine derman- acý bir otun suyunu- içer gibi
Geçecek! diye umut heves etmekte.

Nereden geldi bunca acý üzerine ?

Oysa, tatlý düþler ekmiþti yarýnlarýna.
Acýyan yaralarýna, zamaný üflerken.

Bu son olacak!diyordu.
Yaþamak mecburiyeti.

Titreyen umuduna, hayaller fýsýldarken.


V.Kayra

Sosyal Medyada Paylaşın:

v.kayra Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

SENİ SEVMEYİ BIRAKTIM LİRİK ŞİİRLER DENİZ KESTANESİ SEVDİĞİNİ ÖLDÜRMEK KELEBEK ETKİSİ AŞK/AŞK/ I TIRTIL. SEN HEP BENİN DUALARIMDASIN /KARA KIZIM/ OKYANUS ORTASINDA/ BİR ADA GİBİYİM ÇIK! KOZA/ DAN KELEBEK TOPRAK İSTEMEYEN ÇİCEK DELİ GİBİ ÖZLEDİM