Unutulmuþluðun yarasý var içimde Ya da unutulacak olmanýn Yere vurduðum hayat geldi yüzüme çarptý Sessiz bir rüzgar sonrasý Sarýldý saçlarýmdan gölgelerin þahý Anlatamadým derdimi Yanlýþ anlaþýldým Filozof yüreðim yeni bir teoriye açtý yaþlý kucaðýný Ömrüme kar yaðdý sonra yaðmur döküldü sonra yalnýzlýk naðmeleri
Hasret türküsü bize öfke katar oldu bol bol Canýmýza dokunan sözlere gözlerimizi eðer olduk Hangi duvardaki hangi tablonun içinde gizleniyor aðýtlarýmýz Kulaklarýmýz hangi kudretin eliyle böylesine týkandý Kimdi bize nefreti öðreten? Hangimiz hangi dert ile sýnandý? Doðduðumuz gün bizler kan ile yýkandýk Acý inlemeler ile açtýk gözlerimizi... Ve ödümüz koptu baðýrtýlardan biz o yüzden aðladýk Sonra ilk dayaðýmýzý yedik ufak bedenimize Sonra sevilsek bile onu unutamadýk...
Þimdi evimde ve küçük salonumda Eski bir filmden çaldýðým bir cümlenin kucaðýnda uyuyorum Kendiliðinden kapanýyor film ve cümleyi evimde unutarak gidiyor... Film eksiliyor bir cümle Ben bir cümle çoðalýyorum o akþam... Saçlarýma harfler takýlýyor saçlarým daðýlýyor Gözlerim ile yastýðým bütünleþmenin tutkusu ile nefes nefese Uykunun sýcak kollarýnda arýyorum aþkýmý Ve ben unutulmuþluðu da yaþýyorum Unutulma ihtimalimin depresyon hallerinden de bir demet... Çünkü her an kaybetme korkumu sýrtýmda taþýyorum Çünkü benim sýrtým yük taþýmaya çok elveriþli imiþ Bunu tüm suratsýz suratlardan duyuyorum....
Hesap kitap tutmuyor artýk ömür defterimde Evdeki hesap çarþýya bir gün olsun uymadý zaten Kirpiklerime dolana dursun sonbahar Kýþýn sobam bile beni ýsýtmaya yanaþmadý Yaþlý bir teyze gördüm sokakta yürürken Elinde örgüsü ve turkuaz bir ip yumaðý Yaþlar doldu gözlerimin penceresine Sonra dudaklarýmýn baþýndan aþaðý dökülmeye baþladý Dudaklarým üþüdü ve titredi! Teyze umursamadý o halimi... Ama ben yinede konuþtum ve dedim ki; -Muhterem zat Elinize yakýþan bu ipler ile Anne isen anneliðini! Kadýnlýðýný ve içinde yaþayan tüm þefkatini, sesini, duaný Katarak bütün ama bütün baharatlarý, tatlarý! Beni baþtan aþaðýya yeniden örer misin? Örüp beni topraða öylece gömer misin? Ýpler çözüldü... Teyze kayboldu o anda! Bir þimþekti aldý beni Sonra çekildim pamuktan bulutlara... Burnuma doldu burcu burcu Toprak kokusu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜLDEN KIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.