Düpedüz... Acý/ma/sýzdýr yokluðu. Göz kapaklarýn aþka kapanýr. Gece yaralarýna, sarýlýr sýmsýký uyursun. Er ya da geç!
Volta atar fikrin eþkýya yüreðinde. Gidersin iplik iplik, Dönersin lime lime. Ayrýlýk iki kiþiye ayný mesafe.
Elzem O/nsuzluklar tutar umut rengi maviyi. Neþter keser gözyaþlarýný. Çoðu gidip azý kalan þafaklar gibi Sayar da sayarsýn, Sabrýn Sýrat’ý geçeceði günleri.
Adýn "umut" falan olur Kaðýt aklýðýyla, þiire düþürürsün mevsimleri. "Buradan devam et " der þimþeklerin. Her çakýþýna bir susuþun kusuþunu saklarsýn. Ardýndan sel alýr götürür pislikleri. Alýþýrsýn, uyuyakalýp yarým býraktýðýn diziler gibi yarým yaþamaya. Finali hiç görmezsin. Hadi rastgeldin diyelim. Anlamazsýn.
Sonra ne mi olur?
Ciðerini bilirsin yalnýzlýðýn !
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emily07 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.