TESADÜF

Günlerden banka günüydü,
Hesap açtýrmak için.
Yeni bir iþ, yeni bir hayat.
Sýra numarasý aldým, ve bekledim.
Zaman geçmiyor, sýra gelmiyordu.
Hiç sevmem beklemeyi!
Özellikle de bankada.
Bekledim, bekledim, bekledim.
Sabrýmýn son damlasýydý ki;
Ayaða kalkýp yöneldim,
Müþteri temsilcisine.
Sordum ‘Daha ne kadar bekleyeceðim?’
‘Beyefendi sistemde sorun var, siz buyurun oturun’ dedi.
Oturdum, gülmez bir mahbubenin karþýsýna.
O kadar ketumdu ki;
Kredilerle uðraþýyordu besbelli.
Ve sordu laf olsun diye kredileri temsilciye.
Sesi yumuþaktý pamuk þeker misali.
Saçlarý uzun,
Kurtarýlmayý bekleyen Rapunzel misali.
Halbuki kader o güne yazmýþ bizi.
Ve ben bundan bihaber sinirli.
‘Aþk tesadüfleri sever’filmini izlemiþtim,
Ve diðerlerini…
Anlamalýydým oysa iþaretlerden,
Senaryonun gerçekliðini.
Baþrol oynuyormuþum haberim yok ki!
Kahve içerken uyandýrmasalar beni.
Geri aldým zamaný, izlerken mahbubeyi.
Þaþýrmamak elde deðil ki.
Fil þeridi gibiydi, her bir kare,
Þeytan marka giyiyor besbelli.
Detaylar, detaylar, detaylar.
Ýnce ince döþenmiþ mozaik taþý misali.
Gözlerinde bulmuþtumkendimi, yudumlarken kahvemi.
Yüreði desen , ceylan misali,
Ürkek ,saf ve masum.
E biraz da cadý yaradýlýþýndan beri.
Ama öyle heyecanlý, öyle çocuksu ki;
Þirinlerin hala onu görme ihtimalini benimsemiþ besbelli.
Dedim ya hala çocuksu yüreði,
Zaman ne getirir bilinmez tabi.
O çocuk orda yaþayacak hep temelli.
En sevdiðim hali, gülerken verdiði tepki.
Birden sinirlendirmek en zevklisi.
Dedim ya kader banka gününe yazmýþ bizi,
Ýþaretleri izlemeli… 27.01.2014
Yalçýn ÇALIÞKAN

Sosyal Medyada Paylaşın: