Önce sana yazacaðým dizeleri þiirselleþtirmek adýna
Az biraz kafiye,
Biraz aliterasyon,
Biraz asonans
ve araya az da oksimoron serpiþtirip,
Pofpoflanmýþ egomu uçuracak ”ne büyük þairim” edasýyla,
Fosforlu dizeler eþliðinde ahenkli bir þiir yazabiliyorsam,
Mesuliyet duygusundan sýyrýlmak adýna,
Birazda vicdan yaparak, sana üzülüyorsam
Görev tamam
Heyhat!
Bunca zaman böyle avunmuþum meðer…
Kuþ tüyü yastýk, ortopedik yatakta sürdüðüm sefamda mý?
‘Desinlere’ yazýlmýþ iltifata mazhar dizelerin hazýnda mý saklý?
Yoksa egolarýmla cebelleþen kiþiliðimin hazýmsýzlýðýnda mý?
Nerdesin ey insan yaným ?
Aç bebenin sindiremediði lokmasýnda
Bin kez sýkýlmýyorsa imiðim
Gözlerini perdeleyen sýrrýn ardýna saklý cennetini göremem
Közlenmiþ ateþler korlanmadýkça yüreðimin orta yerinde
Akýtmadýkça gözyaþlarýmý bitap düþünceye deðin
Yaðmurdan rahmet bekleyemem, filizlenmemiþ fideme
Fýrat’ýn kenarýnda kayaya sýkýþmýþ keçinin iniltisini
Ýçimde hissetmedikçe
Kalp diye yumruk büyüklüðünde
Bir et parçasý taþýrým köhne bedende…
Ey!..
Yedirilen kedi etinden zehirlenmiþ,
Kaynatýlan otlarla yaþama tutunmaya çalýþan,
Çaresiz çocuk!
Ellerin kanamýþ
Hayret!
Seninde kanýn kýrmýzýymýþ,
Benim çocuðumun kaný gibi meðer!
Korkuyu, açlýðý, acýyý yaþamasýn diye
Üzerine titrediðim çocuðumdan öte can tanýmamýþým
Ne hazin!
Baba deðilmiþim ,
Gözlerinin önünde açlýktan ölen çocuðun babasýný görmezden evvel !!!