Tutkulu bir sevdanýn Hünzam bestesinde Elveda çalýyordun notalarýnda, Hiç bir þey Yaþanmamýþ gibi Öylece gidiyordun... Tutkulu bir sevda ardýndan Sana kalan Elveda otobüsünün ön koltuðu, Bana kalan Sensizliðin acý bela yorgunluðu... Senin biletin ayrýlýða Benim biletim sensizliðe kesildi, Ayrýlýk otobüsüne biniþinin Onuncu saniyesi özledim seni... Arkandan özledim diye baðýrmak istedim Özledim... Sen benim sol yanýmdaydýn, Bense senin umurunda bile deðildim. Sen giderken; Dolunayýn ipeksi çýðlýðý duyuldu, Rüzgar Tenime deðdiðinde Volkanlar koptu... Sen giderken; Suskun bakýþlarým dondu, Þehrime Ayrýlýk dalgalarý vurdu, Sessiz hýçkýrýklarým Ýzbe sokaklardan duyuldu, Ama sen duymadýn yar... Sen giderken; Nefesim kesildi, Sol yanýmda Fýrtýnalar koptu, Sanki caným yere serildi Irmak gibi kaným aktý, Sen giderken yar Þahdamarým kesildi... Sen giderken; Baðýra baðýra Büyüttüm seni içimde, saltanatýný yüreðime, Vuslatý Mahþere hapsettim.
Cumali efe-26-09-2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
CuMaLi_EFE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.