ozamanlar yetmiþli yýllarýn son demleri seksenli yýllarýn tazesinin çocukluðuydu yaþadýðým, derlerya yetmiþli yýllar’ ýn þarkýlarý unutulmaz diye çocukluðumun yýllarýda benim için öyle oldu unutulmaz kaldý zihnimde. ozamanlar her oyuncak sürülmemiþti piyasaya en kýymetlisi futbol topuydu, he birde bisiklet ama öyle her evde bulunmazdý bizim evde yoktu mesela. babam her hafta için, söz gelecek hafta alacaðým derdi ama almazdý alamazdý bende küserdim aramýzda kalsýn bazende aðlardým. en sonunda bir bisikletim ve futbol topum olmuþtu topum ikinci günü patlamýþ, bisikletimin ise direksiyonu yamulmuþtu. babam, zaten güç bela aldýðý bu oyuncaklarýn öyle hemen hasar görmesine kýzmýþtý. haklýydý, ama anlayamamýþ yine küsmüþtüm. birde bizim mahalleden kýzlar vardý onlarýnda bezden bebekleri vardý, evcilik oynardýk ben baba olurdum, büyümüþlüðün hayelini kurardýk ve kýsacacýk boyumuzun ölçüsüne bakmadan canlandýrmalar yapardýk. en çok izlediklerim arasýnda aðaç kakan ve susam sokaðý vardý. susam sokaðýndaki küfesinden çýkmayan kýrpýðý nasýl sevmiþsem artýk sokakta ismimi soran ablalara kýrpýk dermiþim. yani çocukça mutluluklar enterasan hayeller eþsiz kahramanlar kuyruðu kopuk yamuk yumuk uçurtmalar yalandan deðil, gerçekten gülüþler... hepsi hepsi o yýllarday’dý.
iþte bu yüzden benim oyuncaklarým var, durup durup kocaman adam oldun diyorsun ya hani dalga geçiyorsun ya bazen... þimdi söyle bana hala büyümemi istiyormusun ?
cumali efe
Sosyal Medyada Paylaşın:
CuMaLi_EFE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.