YALNIZLIK

vicdaný erimiþ akrep zamana zekrediyor
zehri
acýyla kaçýyor rüzgar gibi esiyor
yelkovan
sobanýn kenarýnda tünemiþ garip bir fare
dünden kalan ekmekleri kemiriyor

ajanstan haber geçiyorr bozuk radyo
daha dün gibi herþey
Neþet’in sesi geliyor
nemli
Gongul Daðý derken
Dedemin yüzü beliriyor
Soðuk pencerede

þimdi ellerim Sibirya
gözlerimse fersiz
seçmeye çalýþýyor takvimden
bugün hangi dündeyiz
kimbilir kaç kez okudum þu hadisi

heyhat ne çabuk geçti ömür
gençliðim acý dolu olsa da
varsýn ýslak olaydý
çocuk ellerimle çektiðim iki ton kömür

zaman ne yalan
zaman ne alçak
Zaman ne onursuz
Zaman ne rezil

acýmasýzca býraktý
bizi sefil

Ah sevgilim
Sende gittin boþ kaldý minderin
Ben þimdi bu hasta dilimle
kimden su isterim
gelmiyor doðurduklarýn
ne de torunlarýn
her sabah hangi umutla yataðýmdan kalkarým

dost deðil ve çatýk kaþlý
sert ve donuk bakýþlý
düþman olmuþ besbelli
senden sonra bezle aþk yapmamýþ
nankör aynalar

son durak omuzlar bilirim
býktým bu yalandan ve zamandan
gerçeðim tek sendin
inþallah yanýna gelirim

Ecel sen ne büyük rahmetsin
býkana
Sen ne hayýrsýn
yalnýza

Azrail ne zaman gelirsin ruh bahçeme
beni sevdiðimin yanýna götürmeye
içime üfrülen ruhu sen mi alcaksýn
beni bu beden zindanýndan
ne zaman kurtaracaksýn????





Sosyal Medyada Paylaşın: