koþuyor ufka doðru bulutlar hüzünlü, ama umutlu rahmet beklerken iniyor murat oluyor atlar oluyor
bir sürü halinde onlar yaklaþýrken cesaretle önlerindeyim þimdi ezemiyorlar ezmiyorlar
çocukken okula baðlayan beni sendin dersler deðildi anlamazdým ne dersi ne de zamanýn geçtiðini duymazdým bile çoðunlukla zili
tembel sanýrdý hoca beni bu yüzden sýram en gerideydi bir kavisle atardým sana bakýþlarý gözlerim seni tavaf ederdi
elini kaldýrmýþ bir heykel meydan okurken batýya beyaz sütunda bir isim yazýlý φως O senin adýn Geçerken yanýndan heykelin yanýmda belirdi hayalin grek mitinden fýrlamýþ söner nurunda Venüs bile
ahhh ah geçti onca sene seni senden çok sevdiðimi anlamasan bile içinde adýn yazýlý dua zarflarý gitti her gece sen bilsen de bilmesen de