Kurþun hýzýna hacet yola çýkan gözlerin
Nefessiz kalýþýmda apaçýk ahtýr bana
Tek vuruþluk hamlede tabu yýkan gözlerin
Onikiden hedefi alan silahtýr bana
Vakitsiz geliþlerin teslim almýþ sancaðý
Fire veren nefeste yoklar kýyý bucaðý
Hüsnümün karþýsýnda sineme salýncaðý;
Kuran, destursuz halin bil ki mübahtýr bana
Ýstiðfar hanesinde, tesbih mi tevbe midir
Günü, gölgeden çalan nurlanmýþ kubbe midir
Ya da buzlu ayazda nemlenmiþ habbe midir
Uðradýðý diyarda her yer sabahtýr bana
Ondandýr gözyaþýnýn akýþý bile sakar;
’Vakit beraat vakti ’ deyip uðruna akar
Destursuz gülüþlerde kalbe yaslanmýþ vakar
Hâl dilinde gönlümü yakan eyvahtýr bana
Bu yüzden bir çok þeyde sükût ettiysem biraz
Terennümlü dilimde bitmek bilmiyor niyaz
Sýrrýna mail olsam hiç görmesem itiraz
O bakýþa bürünen sýrlar ervahtýr bana
Haddim deðilse bile þimdi gelmiþken yeri
Nasýlsa, an bu andýr, duyup alsan haberi
Gözünü, gözlerimden tövbe; alamam beri
Bakmadýðým her günüm farzet günahtýr bana
Nezahat YILDIZ KAYA