Ýnce bir çizgi var önümde; Ya döneceksin ya öleceksin! Döneklik bize göre deðil! Hangi aþýk aþkýndan vazgeçip de döndü? Sevmek ayýp deðil! Sevdiðini söylemeyip, içinde büyütmekte ayýp deðil! Ben sevdiðime kavuþamadýktan sonra, Ölmek de ayýp deðil! Kusursuz güzel yok yar, Sevdiysen seninde bir kusurun var, Sevmek kusursa eðer, Seven insanýn halinden ancak, Bir Allah,bir de sevdiði anlar. Mecnun çöllere düþüp, Ferhat daðlarý deldi ise, Ben neden dünyayý yakmayayým? Yürekte sönmeyen ateþ varsa, Sönük kalanlarý ben ne yapayým? Duamý duama ekleyip yalvardým Allah’a, Ateþe ateþ harmanlayýp yandým bir daha, Yanmak zor deðil ki? Yar için, o ateþte yanarým bir daha! Zehr-i zakkum etsen þu hayatýmý, Zehrini içer bitiririm yaþamýmý, Ölmek sevdiðimin elinden geldiyse, Varsýn ölen o deðil,ben olayým! Kaçacak gücüm varken kaçamýyorsam, Bil ki korktuðumdan deðil, kaçmak istemediðimdendir, seni uzaktan da olsa görmek, sevmek varken, kaçýp baþka þehirlerde ben neyleyeyim? Söz vermiþim kendime, Dönüp de bakamam bir daha geriye; “Dönmeyeceksin, Döneceksen eðer sevmeyeceksin, Sevmenin kýymetini bilmeyenlere de Yol vereceksin! ” Maide Alpay Sosyal Medyada Paylaşın:
Maide Alpay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.