Üþüdüm, hem de çok üþüdüm! Yüreðim yorgun,bedenim bitkin, Tükenmenin arifesindeyim anlayacaðýn. Bir adým dahi atmaya gücüm yok! Elden ayaktan düþtüm bu genç yaþta, Ne zaman baþýmý yastýða koysam, Uyku tutmaz gözlerim, Düþüne düþüne geceyi sabah ederim anlayacaðýn. Yeni bir güne "merhaba" demek, Çayýmý keyifle yudumlamak isterdim; Bedenimi ele geçiren bu sevda, Günden güne tüketiyor, An ve an izliyor,sarýyor beni anlayacaðýn. Hep düþünürdüm, Aklýma yeni yeni fikirler gelir, "Pat" diye söyler, herkesin kafasýný kurcalardým; Þuan düþündüðüm tek þey, Beni bir baþýma býrakýp giden "sen" anlayacaðýn. Baþkalarýna acýma duygum körelmiþ, Kendime bile zor acýyor iken, El aleme ben neden aðlayýp acýyayým? Ýnsanlarýn acýsýný unutmuþum anlayacaðýn. Dokunmasýn kimse bana! Yine üþür,yine yorgun düþer kalbim Ben bile anlayamadým bu deðiþikliði? Anlayamayacaðým kadar anlatamadým anlayacaðýn.
Maide Alpay Sosyal Medyada Paylaşın:
Maide Alpay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.