maksat ürkütmemekti sizi yüzünüze bakamadým birkaç vakit öylece boþ boþ etrafta gezindi arandýlar gözlerim uzaklarda da deðildik bir odadaydýk yalnýzdýk tutmuþtuk nefesimizi ben belli belirsizdim nasýlda sarýlmak geçiyordu içimden bir an kabardý yüreðim en doruðumda bir yerlerde lal oldum iyi ki incitebilirdim sizi bilmeden hani oðul baðlamýþ sevginiz yanýmda bir koltukta bütün dökülgenliðiniz görüntünüz ve nefesiniz siz acýmasýzlýðý kadýnlýðýnýzýn anlatmak bile ürkütüp üþütüyor bu hangi zemherisi titrekliðin siz ve ben yalnýzýz Muhtemel haným aklýma geldiyse nereden bir yarasa bulmuþtum yavru kuzguni ikindi vaktiydi kulaðý çýnlasýn Nihat’ýn düþürdü ardýna konu komþusuna meraklý millet vardýk mahallecek üflek ve uçurgan anasýna avucumdaydý yýðýnla göz bakýyorlardý yarasaya kadifeden gibi siyah ve sýcak yumuþak parlak bir yudumluk açýldý kanatlarý sevabýna diye içirdiler birer birer demir tadýnda tulumba suyunu feheminiz açýlýr dediler efsunlandýk çocukken çarpýlmazmýþ yüreðimiz kadýn cinsine gelinmezmiþ dize gören hüsn-ü cemalimizi þýppadak aþýk olurmuþ büyüdüðümüzde bize
yüzüme bakýyorsunuz þimdi geldi iþte aklýma ne yarasa kanadýndan içtiðim su ne zakkum çiçeklerinin aðulu aðdalý yapýþkan kokusu uçuþuyorsunuz genzimde siz muhterem Muhtemel haným olduðunuz yerde orada duruyorsunuz
çarpýlansa muhtemelen ben…
mehmet necip özmen
14 Þubat 2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet necip özmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.