İFLAS BEYANI

Sevgi dedikleri nârlý nemanýn,
Fazlasý kendine ziyanmýþ meðer.
Açýp örtüsünü geçen zamanýn,
Bilene her meçhul, ayanmýþ meðer.

Sanýrdým, ýrmaklar içimde akar,
Sanýrdým, düþen kor herkesi yakar,
Sanýrdým, kalp gözüm, özüme bakar,
Özge bellediðim, çýyanmýþ meðer.

Gün oldu,çölüne gülnihâl oldum,
Gün oldu,kahrýyla bin bir hâl oldum,
Gün oldu, hoyratca pür iþgâl oldum,
Periþan ömrüme kýyanmýþ meðer.

Böylesi sefili, aç kurtlar yesin,
Virâne koyaklar, boþ yurtlar yesin,
Doymaz iþtihâlar,avurtlar yesin,
Tescilli akdinden cayanmýþ meðer.

Güya hikayesi iki satýrmýþ,
Bire bin verecek bahse yatýrmýþ(!) ,
Sermayeyi iþbu yolda batýrmýþ,
Ýflas ediþinden doyanmýþ meðer..

Bu yürek, iblise uyanmýþ meðer,
Bu yürek, gözünü oyanmýþ meðer,
Bu yürek, son günü sayanmýþ meðer,
Semada, bir yýldýz kayanmýþ meðer..

27-OCAK-2006
Sosyal Medyada Paylaşın: