Umudun rengiydi gökte gördüðüm;
Gözüne saklandý, oldu kördüðüm…
Uðrunda hayaller, düþler ördüðüm;
Yedi renk gözleri, baðladý beni.
Hayaller kurardým; senli ve benli…
Göklerde uçardým; coþku, o denli…
Gerçeðe tosladým; niçin, nedenli…
Güzelin sözleri, daðladý beni.
Uçarý biriydim; sýðmazdým kaba.
Bastýrdý ayaðým ansýz, türaba.
Böylesi bir ahval, gelmez hesaba..
Hoyratlýk izleri, zaðladý beni.
Ýnanmam bir daha; asla ve kat’a..
Rabbim iþletmesin, böyle bir hata.
Aklýmý korusun; etsin ihata..
Sevdanýn közleri, caðladý beni.
Bilirim; faydasýz bunda piþmanlýk.
Tövbekâr olmuþluk, filan-feþmanlýk…
Muhacir beslemez özde düþmanlýk.
Kindarca tezleri, yaðladý beni…
(muhacir bozkurt)
Mustafa KÜTÜKCÜ
31.01.2014 – DENÝZLÝ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.