CANIMIN İÇİ
CANIMIN ÝÇÝ
Sana rastladým ummadýðým bir yerde.
Saçlarýn dökülmüþ omuzlarýna lüle lüle.
Çok üzgündün aðlýyordun, gözlerin bakýyordu yere.
Seni sevdiðimi fýsýldadým rüzgâra.
Uzattým ellerimi görmedin canýmýn içi.
Sana sarýlýp aðlamak geldi içimden.
Gözyaþlarým yüreðimde toplandý.
Anladým ki senin yürek baþkasýna ait.
Yüreðime söz geçiremedim.
Sadece karþýdan baktým canýmýn içi.
Dalganýn sesiyle karýþtý sesim.
Özledim sevdiðim seni özledim.
Bu koca þehir yandý kül oldu.
Yüreðim vurgunsa bu senin suçun.
Af etmek Allah’a mahsustur, ben seni af ettim canýmýn içi.
Canýna canýmdan katasým gelir.
Yoluna canýmý veresin gelir.
Seninle mahþere kalasým gelir.
Ceylan gözlerini benden saklama.
Beni kalbi kýrýk sakýn býrakma canýmýn içi.
Usulet Güner
Sosyal Medyada Paylaşın:
Usulet Coşkuner Güner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.