TELEFONLAR ÇEKMİYOR
TELEFONLAR ÇEKMÝYOR
Dudaklarým seni sayýklar bir dua gibi.
Dilim suskun, oruç tutuyor Mahþere kadar.
Gözlerim kör olmuþ galiba,
Görmüyor senden baþkasýný.
Bak gökyüzünde Dolunay yüreðime vuruyor.
Yürek hasta hem de yasta bu gece.
Gözü yaþlý kan damlýyor yerine.
Rüzgarlara sordum hiç görmemiþler.
Sen gelip geçmemiþsin baharýmýn önünden.
Hep kýþlarý yaþýyor uzun süreden beri,
Gönül pýnarým kurudu bu gece!
Ne zaman güneþ batsa sen çýkarsýn ortaya,
Ateþ böceðim oldun aydýnlattýn yolumu.
Ayaðým takýldý en büyük kayalara,
Destek oldun arkama düþmedim hiçbir zaman!
Bilirim ki mesafeler girse de aramýza,
Düþünceler birlikte, yürekler el ele.
Ten sarýlmýþ sýmsýký senin sýcaklýðýna.
Kar kýþ demeden örtünüyor her gece!
Üþümek yok yalnýzlýk yok senin olduðun yerde.
Telefon çekmiyor, görüntü ses yok,
Ben seni içimde görüyorum!
Düþlerimin rengi de sesi de sen oldun,
Baþka þeye lüzum yok, ben seninle doluyum.
Aynalar yansýtýyor olmayan görüntünü!
Usulet Güner
Sosyal Medyada Paylaşın:
Usulet Coşkuner Güner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.