GÖNÜLDEN GÖNÜLE
Bezm-i elest günü evet diyenler
Onun çilesini çeker dururlar.
Yeter ki müsâit bir gönül bulsun
Sevgi tohumunu eker dururlar.
Kâlû belâ’daki sözde durarak
Kötülüðü, can evinden vurarak
Gönülden gönüle köprü kurarak
Ab-ý hayat gibi akar dururlar.
Âþýk mâþukuna elbette yârdýr
Halvetsiz bir hayat onlara ardýr
Her varlýkta gizli bir hikmet vardýr
Âleme ibretle bakar dururlar.
Kalbinden atmýþtýr nefreti/kini
Nefse uyup, yýktýrmaz o bendini
Elinde olmadan kendi kendini
Ayrýlýk oduyla yakar dururlar.
Âþýklar kavuþtu sevgiyle üne
Âtiyi düþün de sahip çýk düne
Þuur altýndayken þuur üstüne
Kuvveden fiile çýkar dururlar.
Ýyi oyna, elindeki kartlarý
Hazýr hâle getir bütün þartlarý
Gönülde dikili olan putlarý
Ýrþat metoduyla yýkar dururlar.
Bütün güzellikler övülmüþ dinde
Durmasý gerekir herkes akdinde
Bülbül gül misâli seher vaktinde
Âþýklar gözyaþýn döker dururlar…
31/01/’14
HanifiKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.